Trka za slobodno mesto - popunjeni kapaciteti beogradskih bazena

Na teritoriji Beograda postoji svega dva olimpijska bazena, u kojima mogu da treniraju članovi sportskih klubova. Zato plivački, vaterpolo i ronilački klubovi umesto da se nadmeću na takmičenjima, bore se za slobodno mesto u vodi u nekom od ta dva bazena.

Srbija ima svetske, evropske i olimpijske šampione u plivanju i vaterpolu, zbog čega je u samom vrhu na takmičenjima u vodenim sportovima. Pošto u gradu praktično nema uslova za razvoj vodenih sportova, stručnjaci na ove državne uspehe gledaju kao na fenomen. Na bazenima "Tašmajdan" i "Vračar" vlada borba među plivačkim klubovima, dok je bazen na "Banjici" rezervisan za vaterpolo klubove "Partizan" i "Singidunum".

- Bazeni u Beogradu su jako stari, održavanje je skupo, a zakup takođe papren. Oko 150 EUR je cena jednog termina na "Tašmajdanu", u večernjim satima kad sportski klubovi i iznajmljuju bazen za treninge. Jedan prosečni manji sportski klub mora da izdvoji skoro milion dinara godišnje za termine - kaže za "Blic" Predrag Radifković, instruktor ronjenja u ronilačkom klubu "Sebastijan".

Mogućnost profesionalnog treniranje plivanja, ronjenja, skakanja i spasilaštva na vodi, kao i za rekreativne treninge tako je svedena na minimum.

- Cene iznajmljivanja bazena variraju u zavisnosti da li se zauzima ceo bazen ili pola, i u koje vreme. Termini su uglavnom svi izdati jer je velika potražnja, i ljudi se "bore" za mesto u vodi, jer u Beogradu ima malo ovakvih objekata, a klubova je mnogo. Grad ne izdvaja dovoljno novca za sport - naglašava Miodrag Perišić, zamenik upravnika sportskog centra "Tašmajdan".

Milorad Čavić, Nađa Higl, Ivan Lenđer, vaterpolisti reprezentacije, uzori su deci među kojom vlada veliko interesovanje za sportove na vodi.

- Veliki uspeh naših plivača utiče na sve veće interesovanje za plivanje kod dece. Svi škole plivanja imaju problem sa terminima, a uz to su i sve pune. Dešava mi se da me roditelji neke dece vuku za rukav i pitaju da li imam neku "vezu" da njihovo dete ubacim u školu plivanja - priča Dušan Dimitrijević, predsednik Plivačkog saveza Srbije.

Prema rečima jednog instruktora plivanja, roditelji dece koju on trenira u jednom plivačkom klubu, imali su nameru da prikupe novac za izgradnju bazena. Izgradnja bi koštala dva i po miliona evra, ali ispostavilo se da razne dažbine prema državi iznose gotovo još dva milona evra, što ih je nateralo da se predomisle. Kako kažu u Zavodu za izgradnju grada, za razliku od zemalja u inostranstvu, gde objekti infrastrukture padaju na teret društva odnosno države, kod nas na žalost uvek ostaju na teretu samog investitora.

Vladan Marković, predesednik Plivačkog kluba "Zlatni delfin" i olimpijski takmičar, žali se da trenutno nema gde da radi jer na postojećim bazenima u gradu nema slobodnih termina. On naglašava da u Beogradu ima 18 plivačkih klubova od kojih mali broj ima termine, koji su rezervisani mesecima unapred.

Da li će neko od beogradske dece poći stopama naših šampiona i da li će njihov razvoj ubuduće zavisiti od sedenja ispred kompjuterskih monitora ili plivanja na gradskim bazenima, zavisi od toga kad će se sa priča o ulaganjima preći na dela.

Pokrivanje otvorenih bazena

Prema rečima Aleksandra Kovačevića, gradskog sekretara za sport i omladinu, postoji projekat da se spoljašnji bazeni na "Tašmajdanu" i "Banjici" pokriju kako bi mogli da se koriste i u zimskom periodu. On je dodao da je za obnovu i rekonstrukciju olimpijskog bazena "11. April" iz gradskog budžeta i iz budžeta opštine Novi Beograd izdvojeno po 75 miliona dinara.

Cene termina za sportske klubove

Tašmajdan 8.000 jedan sat (do 18h), 13.000 jedan sat (posle 18h)

Vračar 6.000 jedan sat (tokom celog dana)

Banjica 8.000 jedan sat (pola bazena posle 12h), 5.000 jedan sat mali bazen (tokom celog dana)

(Napomena: tekst je u potpunosti preuzet iz lista "Blic" od 27.10.2009.)