Kako starimo, tako imamo sve više "zombi" ćelija

Oštećenje na krajevima naših hromozoma može da stvori "zombi" ćelije koje su žive, ali ne mogu da funkcionišu. Što smo stariji to ih je sve više, što može biti dobro, ali i loše po naše zdravlje, utvrdili su naučnici sa Univerziteta u Pitsburgu.

Kada se ćelije pripremaju za deobu, njihov DNK je čvrsto obmotan oko proteina kako bi se formirali hromozomi koji daju strukturu genetskom materijalu. Na krajevima tih hromozoma nalaze se telomere koje stvaraju neku vrstu zaštitne strukture kako bi se sprečilo oštećenje genskog materijala. Međutim, svaki put kada se ćelija podeli, telomera se skraćuje. To znači da kako starimo i kako u našem telu dolazi do sve većeg broja deobe ćelija, telomeri postaju sve kraći i slabije štite naš DNK. Oštećenje genetskog materijala može da dovede do mutacija koje uzrokuju nekontrolisanu deobu ćelija, odnosno do pojave raka.

Ćelije izbegavaju da postanu kancerogene kada im telomere postanu prekratke, jer su se previše puta podele i da ne bi potencijalno nanele štetu, ulaze u stanje nalik "zombiju" koje sprečava dalju deobu, što se naziva proces ćelijskog starenja, prenosi RTS.

"Zombi" ćelije mogu biti dobre, ali i loše za naše zdravlje

Pošto su otporne na smrt, stare – ili "zombi" – ćelije se akumuliraju sa godinama. One mogu biti veoma korisne za zdravlje jer podstiču starenje obližnjih ćelija kod kojih postoji opasnost da postanu kancerogene i privlače imuni sistem da očisti ćelije raka.

Ali i one doprinose bolesti jer narušavaju zarastanje tkiva i imunološku funkciju jer luče hemikalije koje podstiču upalu i rast tumora, navode profesori Patricija Opresko i Rajan Barns sa Univerziteta u Pitsburgu koji su vodili ovo istraživanje.

Oksidacioni stres

Istraživači su želeli da utvrde da li direktno oštećenje telomera može biti dovoljno za pokretanje starenja i stvaranje zombi ćelija. Kako bi to postigli, ograničili su oštećenja samo na telomere tako što su pričvrstili protein na telomere ljudskih ćelija uzgajanih u ljaboratoriji. Otkrili su da je direktno oštećenje telomera bilo dovoljno da se ćelije pretvore u zombije, čak i kada zaštitne kapice nisu skraćene. Razlog za to, kako su ustanovili, verovatno je rezultat poremećene replikacije DNK na telomerima što čini hromozome još podložnijim oštećenjima ili mutacijama.

Zašto je ovo važno

Telomere se prirodno skraćuju sa godinama. One ograničavaju koliko puta ćelija može da se podeli signalizirajući im da postanu zombiji kada dostignu određenu dužinu. Ali višak slobodnih radikala proizveden iz normalnih telesnih procesa, kao i izlaganjem štetnim hemikalijama kao što su zagađenje vazduha i duvanski dim, može dovesti do stanja zvanog oksidativni stres koji može ubrzati skraćivanje telomera. Ovo može prerano da izazove starenje i doprinese bolestima vezanim za starenje, uključujući imunodeficijenciju, kardiovaskularne bolesti, metaboličke bolesti i rak.

Ova studija otkriva da telomeri ne služe samo kao budilnik koji ukazuju napreviše puta podeljenu ćeliju, već i kao zvona upozorenja za štetne nivoe oksidativnog stresa.

zombi ćelije

okidacioni stres

starenje

oštećenje hromozoma

stare ćelije

ćelije otporne na smrt

DNK ćeloija